’40 jaar na Dennendal – een blik op de toekomst’
Pas drie jaar geleden hoorde ik voor het eerst over het toen revolutionaire gedachtengoed van deze psychiatrische afdeling, waar ook verstandelijk gehandicapten zaten: het idee was dat mensen met een handicap of stoornis gewoon mee konden doen aan de samenleving. In 40 jaar is er veel gebeurd! En mijn broer is het bewijs. Om die reden was ik vereerd om daar met mijn broer te staan.
‘De moderne mens is niet in staat de zwakzinnige op zijn juiste waarde te schatten. De zwakzinnige is op zichzelf een compleet mens en hoeft niet door middel van therapieën te verbeteren, zoals de klassieke opvatting wilde. Sterker nog, de normale ‘gezonde’ mens kan iets van de zwakzinnige leren’ (uit: tv-programma Andere Tijden)
Op 15 oktober 2014 hield ik samen met mijn meervoudig gehandicapte broer, en psycholoog Krista Okma een workshop over het belang van een goede ondersteuning van zorgintensieve gezinnen, inclusief broers en zussen zoals wij. Het broers- en zussenboek wordt als een van de prachtige initiatieven genoemd in het compilatie filmpje van die dag.
Hoe nobel het idee ook was, de dagelijkse gang van zaken was dat niet. Vanwege onzedelijke praktijken werd de afdeling op 3 juli 1974 gesloten. Jarenlang bleef het bekend staan als de ‘Affaire Dennendal’.